Dag één van onze zogenaamde Noordpoolexpeditie, en tevens de verjaardag van Sander. De planning was om rond een uur of acht te rijden, wat later bijgesteld werd richting de klok van tien. Geen probleem, drie week is ruim voldoende om achtduizend kilometer af te leggen. De kilometers vlogen voorbij, reizen met een camper is heel relaxed. Achterin wordt wat gekaart en ook veel gelezen. Voor we het wisten bevonden we ons in Puttgarden, waar we de veerboot namen richting Rodbyhaven, wat al in Denemarken ligt. Hier sloeg de stress even toe, aangezien we weinig vertrouwen in de accu van de camper hadden, en we bang waren dat we de rest van de vakantie op de veerboot door moesten brengen. Gelukkig liet de techniek ons niet in de steek, mede dankzij hulp van een bijzonder vriendelijke ADAC'er (wat geen Duitste politicus is) eerder op de dag die een minuutje onder de motorkap nodig had om een los draadje vast te maken. Tegen een uur of zes waren we nog maar een uurtje verwijdert van Kopenhagen. Dit is te danken aan het goede werk van het chauffeursduo, waarbij zeker de inbreng van de Co-piloot van groot belang is gebleken. Uw reporter wil hierbij benadrukken dat hij niet bevooroordeeld is, en dat de Co-piloot tevens een bijzonder charmante jongeman is. Hier werd besloten om de krijtrotsen van MØns klint te bekijken, wat zeker de moeite waard was ondanks een paar extra kilometers. Om deze te bekijken moesten we eerst een paar trappen beklimmen, volgens Sander 494. Sommige mensen waren hierna toe aan een rustmomentje, dus op zoek naar een eettent. Na een paar serieus pittige pizza's in de Mexicaanse pizzahut van Stege zochten we een plekje om de camper te parkeren en te gaan genieten van een welverdiende nachtrust, wat redelijk gelukt is (uw reporter heeft beroerd geslapen, klachten over slechte bedden zullen worden ingediend bij het camperverhuurbedrijf). De ochtend daarna ondervonden Sjoerd en Sander enige stoelgangsproblemen, ten gevolge van de Mexicaanse pizza's. Sleutelwoord van de dag is dan ook darmgas. Na het ontbijt vertrokken we weer eens mooi op tijd, dit keer half elf, richting Stockholm. Bijzonder genoeg werd er gekozen voor een nieuwe Co-piloot, die volgens uw reporter ook bij lange na niet het niveau van de vorige kon evenaren. Omdat de route van vandaag over de snelweg rechtstreeks naar Stockholm leidt hebben we hier geen vertraging aan overgehouden. Helemaal tot aan Stockholm zijn we niet geraakt, vandaar dat we op een spartaanse camping in de buurt zijn belandt. Deze camping kreeg van ons campinggidsje wel drie sterren, wat ons betreft een paar teveel. No problem, gewoon de camper parkeren en vannacht ook de tent neerkwakken en wij slapen vannacht (dit keer wel) prima. Morgenvroeg staat het vervolg van onze reis naar de Noordkaap op het programma, en we hopen dit keer om een uur of 8 te rijden. Of dit lukt valt te betwijfelen, maar ik verzeker ervan dat uw reporter scherp en alert blijft, zodat u niks van ons avontuur hoeft te missen!

Tot het volgende verslag!

Uw jeugdige reporter