Uw reporter voelt zich gepasseerd. De redactie heeft besloten om in plaats van zijn stuk op onze website te publiceren, een verhaaltje van een plaatselijke schrijfster te uploaden. Geen slecht verhaal, degelijk en de meeste feiten zijn wel genoemd, Maar u wilt meer! U wilt spanning en sensatie! Daarom heeft uw reporter besloten zijn pen weer ter hand te nemen om u nogmaals de belevenissen van vandaag en gister uit de doeken te doen, ditmaal ongecensureerd. Houdt u vast, want we hebben avonturen beleefd...

Ik zal beginnen met de meest schokkende onthulling van het afgelopen decennia. Want ik kan u onthullen dat hij bestaat. Sinterklaas is natuurlijk een ouwe oplichter, dat weet iedereen. Maar wat weinig mensen weten, is dat de Kerstman echt bestaat en dat hij woont in Rovaniemi. Jaja, daar slaat u steil van achterover, maar het bewijs is geleverd. Wij hebben een praatje gemaakt met de beste man (die hoogstwaarschijnlijk onze oom is, zoals hij zelf beweerde, nadat we verteld hadden dat onze achternaam Lap was, net zoals de geboortegronden van Santa Claus) en het moment is zelfs vastgelegd op de foto. Leuke anekdote is dat hij Tessa vroeg naar een typisch Hollandse dans. Ze bedacht zich niet en voerde een soort woeste dans uit, die heel misschien gerelateerd zou kunnen zijn aan de klompendans. Wij lagen dubbel en “onze oom” vond het prachtig, zijn kleine meid die zo goed kon dansen. Ook noemenswaardig was een Japanse jongeman die in zijn eentje voor het kantoor van de Kerstman stond te wachten, klaar om zijn held te ontmoeten. Natuurlijk stond hij stijf van de zenuwen, heel begrijpelijk. Hij had speciaal voor deze gelegenheid zijn mooiste kleren aangetrokken, inclusief stropdas. Toen hij het kantoortje verliet rende hij, blij als een kind weer naar buiten. Uw reporter was tot tranen geroerd. Wat een prachtig moment was dit! Na een bakje koffie in de kantine (waar we geholpen werden door een bijzonder knappe kerstelf) moesten we toch weer op pad. De navigator had een camping gevonden op de route, waar de chauffeur ons kundig heen manoeuvreerde. Eenmaal aangekomen gingen de vissermannen weer op pad (Sjoerd en Tess) en bemoeide uw reporter zich met het avondeten. Na het eten een wandelingetje om het meer, en toen besloten de mannen dat het tijd was voor een traditionele Finse Sauna. Als u enige kennis heeft van sauna's weet u dat men zich naakt in een bijzonder warme ruimte begeeft om heerlijk uit te zweten. Om af te koelen springt men daarna in het meer, uiteraard nog steeds in dezelfde outfit. Nu begrijpt u misschien dat drie knappe jongemannen die zich naakt in het meer begeven een echte bezienswaardigheid zijn. Jolanda zat rustig in de camper te lezen toen zij de buren (een Italiaanse dame en haar dochter) buiten tussen de bosjes zag staan. Wij hadden natuurlijk een paar kreten uitgeslagen nadat wij het ijskoude meer ingesprongen waren, wat de aandacht van de dames had getrokken. Ze begluurden ons door de bosjes heen, en Jolanda wilde bijna naar buiten lopen om te vermelden dat deze jonge goden toch echt haar echtgenoot en kinderen waren. Gelukkig dropen de buurvrouwen ook af, ze waren toch een beetje beschaamd toen wij de steiger weer opklommen. We hebben nog besproken of we een aanklacht tegen de vrouwen in moesten dienen wegens schending van de privacy, maar we hebben besloten het hier maar bij te laten.

De nacht die hierop volgde was een nacht waarin wij allemaal weinig geslapen hebben. En nee, dit heeft niet te maken met de Italiaanse schonen. We wisten dat er in Finland veel muggen rondfladderden, maar dat het zo erg zou zijn hadden we nooit verwacht. De gapende wonden die de meesten van ons opgelopen hebben zullen onze lichamen nog lange tijd ontsieren. De morgen diende zich ook al veel te vroeg aan, en vooral Sjoerd en Niels hebben geen oog dichtgedaan. Zij hebben duizenden muggen aan hun einde geholpen, maar er was geen beginnen aan. Nu heeft u uw reporter al een aantal malen horen klagen over het tijdstip van vertrek 's ochtends. Om half 6 zes in de ochtend besloten Sjoerd en Niels na overleg met de rest van de krijgsraad dat het verstandig was om de aftocht te blazen. De spullen werden ingepakt en de koffie voor onderweg werd klaargemaakt, en we zijn met de noorderzon vertrokken. De vijand was met te veel, en ons besluit tot vluchten was verstandig. Omdat we zo vroeg vertrokken hebben we meerdere elanden en rendieren gespot. U moet weten dat in alle Scandinavische landen met borden gewaarschuwd word dat deze dieren de weg kunnen oversteken. In de voorgaande jaren dat we naar Noorwegen zijn geweest hebben we geen spoor van deze dieren kunnen ontdekken, en nu stonden ze in de rij voor de kraan om te drinken. Op de foto's van vandaag vindt u het bewijs.

We bevinden ons nu alweer in Noorwegen, nog geen 200 kilometer verwijdert van de Noordkaap. Met ons einddoel in zicht hebben we een camping opgezocht waar de vissers weer gauw aan het vissen zijn geslagen en Jolanda haar huishoudelijke taken heeft hervat. En zoals u weet, waar u reporter zijn pen weer ter hand heeft genomen om u weer te voorzien van nieuw leesvoer. Vanaf nu zal ik beloven dat hij en hij alleen uw zal voorzien van de sappige verhalen over onze avonturen. Uw reporter is terug van weggeweest!!

Groeten van uw herboren reporter

P.S. Het woord van de dag is unaniem gekozen: stalkers.

P.P.S Vandaag was ons neefje Oscar jarig. Zelf denkt ie dat hij morgen jarig is, en daarom zullen we morgen op de Noordkaap even heel hard hoera schreeuwen.